نسبت امنیت انسانی و توسعه پایدار

توسعه و امنیت انسانی :امنیت انسانی به عنوان محور توسعه

نسبت ژئوپلیتیکی امنیت زیست‏محیطی و توسعه پایدار؛ مطالعه موردی دریاچه ارومیه

ژئوپلیتیک انتقادی در قالب نقد رویکردهای سنتی و طرح مفاهیم زیستی، در نقش نقاد الگوی توسعهِ مخربِ محیط زیست سر بر آورده است. در این میان، سود‏انگاری برخاسته از اندیشه‌ مدرنیته و رویکرد سخت‌افزارانه، به همراه کوشش برای توسعه و تأمین نیازهای جمعیت، زیست‌بوم‌های مختلف را دچار تخریب کرده و نتایج آن در قالب تشدید مخاطرات محیطی نمود یافته‌ است. از این رو، ارزیابی پایداری محیط زیست در فرایندِ توسعه با چ...

نسبت امنیت و توسعه؛ الزامات سیاست خارجی

چگونگی مفهوم‏سازی و نوع نگاه به‏ رابطه امنیت و توسعه، نقش مهمی در پیکربندی سیاست‏ خارجی و دستاوردها و ناکامی‏های آن ایفا می‏کند. در این مقاله، این استدلال مطرح شده است که در زمانه کنونی با توجه به گسترش دستورکار امنیت و غلبه رویکرد ایجابی به امنیت بر نگاه سلبی به آن، بین امنیت و توسعه رابطه‏ای مبتنی بر حاصل جمع مثبت حاکم است و بدون وجود یکی از آن‏ها، دیگری به خطر می‏افتد. در نتیجه این تحول، فاص...

تحولات نیروی انسانی و توسعه پایدار

این مقاله فاقد چکیده می​باشد.

امنیت ملی و توسعه پایدار: پارادایم پساواشنگتنی و حکمروائی خوب

چکیده حکمروائی خوب یک اصطلاح غیرمتعیّن است که به اقتضای بستر تفسیر می­گردد. این اصطلاح با هدف توسعه مردم­سالاری و مساوات، هم دارای ابزارهای وسیع­تر و هم اهداف گسترده­تر است. این نوع حکمروائی و توسعه پایدار، دو مفهومی هستند که به یکدیگر مرتبط­اند و اگرچه حکمروائی خوب، توسعه پایدار را ضمانت نمی­کند، اما فقدان آن، تحدید و مانعی برای توسعه پایدار می­شود. از سوی دیگر، امنیت، شرایط و بسترهای تحقق این...